μέσα στο μυαλό του χλιαρού νεοέλληνα

γράφει ο Νίκος Β.

Ο νεοέλληνας έμαθε να μην πολιτικολογεί και ως συνήθως να κοιτάει την δουλειά του ακόμα και αν αυτή στην κυριολεξία δεν υπάρχει. Είθισται οι πολιτικές συζητήσεις σε δημόσιο περιβάλλον να θεωρούνται αδιακρισία και έλλειψη κομψότητας. Όμως εκτός από τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί κάποιος αδιάκριτος πολιτικολογώντας, κινδυνεύει ποικιλοτρόπως. Δεν τολμά να μιλήσει πολιτικά φοβούμενος μήπως του έρθει καμία σφαλιάρα, μπουνιά, μολότωφ, πιστολιά, ή ακόμη μήπως χάσει την εργασία του ή τον χαρακτηρίσουν φασίστα. Ο νεοέλληνας έτσι προσποιείται πως δεν βλέπει και δεν ακούει για την πολιτική σαπίλα γύρω του. Τι και αν μαθαίνει για τον επικείμενο ακρωτηριασμό της Ελλάδας από την Τουρκία, την δράση του μαρξιστικού παρακράτους στην εκπαίδευση, τα οικονομικά σκάνδαλα, τις μονομερείς προφυλακίσεις βουλευτών με εμπαθείς κατηγορίες, τους χρηματισμούς άλλων βουλευτών που δεν δικάζονται επειδή δεν αίρεται η ασυλία τους από την βουλή, περί διεφθαρμένων δικαστικών που ελέγχονται από την εκτελεστική εξουσία, τις ασυδοσίες και τον πλουτισμό των πλουτοκρατών εις βάρος του ελληνικού κράτους και των φορολογουμένων...! 


Αρέσκεται λοιπόν να αναμασά τα αποτελέσματα των επιστημονικών δημοσκοπήσεων, δηλαδή της "κοινής γνώμης των ΜΜΕ" που του λένε νυχθημερόν πως πρώτο κόμμα μετά τις επόμενες εκλογές θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ξοπίσω του η ΝΔ. Συνεπώς προσανατολίζεται να ενισχύσει εκλογικά τον έχοντα το προβάδισμα Τσίπρα για να "αλλάξουν τα πράγματα". Στην περίπτωση που δεν βγει αυτοδύναμος ο Αλέξης και οδηγηθούμε σε νέα συγκυβέρνηση, είναι αδιάφορο στον νεοέλληνα ποια σύνθεση θα έχει αυτή, ακόμα και αν οι αποκρουστικοί Σαμαροβενιζέλοι παραμείνουν. Μάλλον όμως έτσι πιστεύει πως θα είναι καλύτερα τα πράγματα, αφού η κυβέρνηση αυτή θα είναι πολυκομματική και θα αντισταθεί πιο σθεναρά στους Ευρωπαίους δανειστές... Κατά βάθος όμως το ένστικτο του νεοέλληνα του φωνάζει μέσα του πως τίποτα δεν θα αλλάξει ούτε και με την επόμενη κυβέρνηση αφού οι ξένοι επικυρίαρχοι έχουν "δέσει την Ελλάδα, άλλωστε πάντοτε ήταν έτσι". 'Έτσι στην ευτυχή περίπτωση που θα πάει να ψηφίσει "αποφεύγοντας την αποχή", ο νεοέλληνας θα αποφασίσει μέσα στο εκλογικό τμήμα τι θα ψηφίσει, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.

Η τεχνική του σταδιακού σφιξίματος της θηλιάς από το καθεστώς διαιωνίζει το μαρτύριο χωρίς να επιφέρει τον αιφνίδιο θάνατο στον νεοέλληνα. Αυτή ακριβώς είναι η συνταγή του ΔΝΤ και των παγκόσμιων υπερτραπεζών που το απαρτίζουν. Σήμερα που επιτέλους αποκαταστάθηκε η όσφρησή μας αφού μπορούμε και μυρίζουμε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και ευγενή μέταλλα στον ελλαδικό χώρο, ο νεοέλληνας εξακολουθεί να πιστεύει πως η Ελλάδα είναι μία ακόμα περίπτωση του ευρωπαϊκού νότου όπου η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 κτύπησε δριμύτερα.  Άλλωστε τα ΜΜΕ φροντίζουν να παίζουν δακρύβρεχτες ειδήσεις Ιταλών, Ισπανών και άλλων Ευρωπαίων που χάνουν τις δουλειές τους και μεταναστεύουν προς εύρεση εργασίας, δηλαδή τα ίδια λίγο πολύ περνούν και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι! Με την διαφορά όμως πως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν πλέουν επάνω σε τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων... Αντί το άδειο στομάχι του νεοέλληνα να γεμίζει το μυαλό του με σωφροσύνη και την ψυχή του με τόλμη, εκείνος κάθεται καλά στα αυγά του και διστάζει ακόμα να πολιτικολογήσει μεγαλοφώνως.

Έτσι μεταδίδει την εντύπωση στο περιβάλλον του πως οι δύσκολες στιγμές που περνά η οικογένειά του είναι φυσιολογικό αποτέλεσμα της δυσμενούς συγκυρίας, αλλά και κάτι περισσότερο: Οι τύψεις που ο Θεόδωρος Πάγκαλος και οι όμοιοι του πράκτορες και προδότες της πολιτικής, εντέχνως καλλιέργησαν για τον πρότερο "έκλυτο βίο" των Ελλήνων, αναστέλλουν περισσότερο την πολιτική αναστροφή και την πνευματική μας ενηλικίωση. Ο σύγχρονος 'Ελληνας είναι το θύμα του φιλελευθερισμού, της "ευρωποίησης" (κατά το παγκοσμιοποίηση) και της αντεθνικής πολιτικής δεκαετιών που συσσώρευε χρέος στην οικογένειά του για επίπλαστες ανάγκες, που ενίοτε έφθαναν στην υπερβολή. Ο Έλληνας δεν καλείται μόνο να πληρώσει το "δίκαιο" χρέος του στις εμπορικές τράπεζες, τιμωρείται επιπλέον με αυξημένους φόρους για την περιουσία που απέκτησε με την εργασία του, συνεπικουρούμενος και από τα δάνεια των διασωθέντων τραπεζών! Δηλαδή το απόλυτο θέατρο παραλογισμού και αδικίας. Ο Έλληνας υπήρξε επίσης θύμα του συνδικαλισμού της αριστεράς που σκατόμαθε τον δημόσιο υπάλληλο στην υποκριτική απεργία του χαβαλέ ανά τακτά χρονικά διαστήματα, κάτι παρόμοιο με τις σχολικές εκδρομές. Ακόμη έως και σήμερα ο δημόσιος υπάλληλος χειραγωγείται πλήρως από τα συνδικάτα της αριστεράς που δεν κυβερνά επισήμως, αλλά και από την κεντροδεξιά που κυβερνά επισήμως και θεωρεί τους νεοέλληνες δημοσίους υπαλλήλους την εκλογική της πελατεία δια παντός.

Ο Χριστός είπε "θα εμμέσω τους χλιαρούς". 

Ο Σόλων και αργότερα ο Περικλής είπαν "αυτούς που δεν συμμετέχουν στα κοινά δεν τους θεωρούμε φιλήσυχους αλλά άχρηστους και τους αφαιρούμε τα πολιτικά δικαιώματα".

Ο Μπρεχτ είπε πως "αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής, είναι στην ουσία υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται".

Εγώ συμπληρώνω πως η πνευματική βελτίωση είναι διαδικασία υποχρεωτικώς βραδεία, όμως έχει ξεκινήσει. Ο νεοέλληνας θα ανακάμψει βραδέως και ειρηνικώς επειδή έχει καταστεί τρυφηλός και άτολμος. Αυτό είναι ίσως καλύτερο διότι έτσι θα αποφευχθεί το εμφύλιο ξέσπασμα, κάτι που πάντοτε επιδιώκουν οι ξένοι επικυρίαρχοι που εποφθαλμιούν την πατρίδα μας.