χρειαζόμαστε ηγέτες και όχι ικέτες

γράφει ο Νίκος Β.

"Ότι έχετε ευχαρίστη καλοί μου κύριοι, καλές μου κυρίες..."








Η παραπάνω έκφραση ταιριάζει σε επαίτες τσιγγάνους και όχι σε Έλληνες πολιτικούς.

Αυτές είναι οι δύο προσωπικότητες που κυβερνούν, ή καλύτερα εξουσιάζουν τους Έλληνες σήμερα.
Δυστυχώς η σημερινή κατάντια του ελληνικού κράτους δεν είναι εφιάλτης που όταν ξυπνήσουμε θα τερματιστεί, είναι η πραγματικότητα! 

Θα μου πεις οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι; Mπορεί ναι, μπορεί όχι.
Δυστυχώς πάνω-κάτω οι περισσότεροι ηγέτες μεταπολεμικά υπήρξαν ανεπαρκείς και ιδιοτελείς (για να μην πω κλέφτες και συνειδητοί ψεύτες).

Το "όχι" είναι άγνωστη λέξη για τους σαμαρο-βενιζέλους και τους υποτακτικούς τους.
Η λέξη αυτή είναι η πιο σύντομη αλλά η πιο δύσκολη λέξη που υπάρχει. 

"Όχι" ξεστομίζουν ευθέως σε ένα δίλημμα οι ΆΝΘΡΩΠΟΙ που έχουν αυτοσεβασμό και επίγνωση του δικαίου και του πρέποντος, όταν αυτά καταπατούνται από αυτόν που έχουν απέναντί τους.

Τα "όχι" θέλουν ισχυρούς και συγκροτημένους ηγέτες που έχουν δουλέψει, αγωνιστεί και προσφέρει στην ζωή τους. Ηγέτες που κέρδισαν τον σεβασμό του λαού και στηρίζονται αληθινά και όχι περιστασιακά από τους συναγωνιστές τους. Ηγέτες που η ισχύς τους πηγάζει και στηρίζεται στην αξιοπρέπεια και το προσωπικό τους ήθος. Τα "όχι" θέλουν αρχηγούς που καταφέρνουν να διοικούν όχι επειδή εκφοβίζουν και απειλούν την οικονομική ευμάρειά των υπηκόων τους. Ανάστημα μπορεί και σηκώνει μόνο ο κυβερνήτης που κέρδιζει αυτοδικάιως την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό του ελληνικού λαού.

Τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες και όχι προδότες βουλευτάδες